***கண்ணீரில் கரையும் என் காதல் 555 ***


உயிரானவளே...


உன் முதல் பார்வையிலே
என்னை அபகரித்துவிட்டாய்...

நானும் உன் இதய
கோட்டையை முற்றுகையிட்டு...

என் நேசத்தை
உனக்குள் செலுத்தினேன்...

உன்னிடம் நான்
முதல் முறை உணர்ந்தேன்...

சொர்க்கம்
என்றால் என்னவென்று...

உன் மடியில் நான்
தலைசாய்த்த அந்த நிமிடம்...

என்னை
விலகி செல்லும்...

உன் இதயத்தை
துரத்திவர என்னமில்லை...

நான் சுவாசிக்கும் மூச்சுக்கூட
எனக்கு சொந்தமில்லை...

இயற்கையிடம்
கடன் கேட்டேன் காற்றை...

உன்னிடம் நான் கடன்
கேட்கவில்லை உன் இதயத்தை...

நீ வாங்கிய
என் இதயத்தை மட்டும்...

திருப்பி கொடு
எனக்கு அது போதும்...

உ

மேலும்

மழை நீரில் நனையாதே ஜலதோஷம் பிடித்துவிடும்
முழுவதும் நனைந்துகொண்டு முந்தானையால் என் தலை மூடும்
தாயிடம்
--உனக்கு ஜலதோஷம் பிடிக்காதா அம்மா .!

காலைக்கடன் கழிப்பதற்கு காட்டுக்கு போகும் போது
காலில் முள்ளு தைக்கும் முதுகினில் ஏறிக்கொள்-உப்புமூட்டை சுமந்தவளே
--உன் பாதம் முட்கள் துளைக்காதா அம்மா .

பிடியளவு சோறு தான் பானையில் இருந்தாலும்
பிள்ளை வயிறு பசி பொறுக்காது
என்பவளே
--உன் வயிறுக்கு பசிக்காதா அம்மா .!

வேதனை எனக்கென்றால்
விம்மி நான் அழுதால்
விடியும் வரை விழித்திருந்து
விழியில் உதிரம் வடிப்பாயே
--உன் விழிகள் வலிக்காதா அம்மா .!

தவறுகள் நான் செய்ய
தண்டனை நீ பெ

மேலும்

அமராவால் முடியவில்லை....

கட்டிலில் அகல விரிந்த கால்களோடு... முக்கி முனகி.. வேர்த்து... பற்கள் கடித்துக் கொண்டு தலையை அங்கும் இங்கும் ஆட்டியபடி துடித்துக் கொண்டிருந்தாள். சத்தம் வெளியே வரக் கூடாது என்பதற்காக துணியைக் கொண்டு அவளே தன் பற்களை இறுக்கி இறுக்க அழுத்திக் கடித்துக் கொண்டிருந்தாள். அவளின் உடல் வேர்த்து நடுங்கிக் கொண்டிருந்தது...அவளுக்கு அவளே தைரியம்.. ஆறுதல்....சொல்லிக் கொண்டாள். மனமெங்கும் குழந்தையின் நழுவலை உணர முடிந்தது. இதோ இன்னும் சற்று நேரத்தில் வெளியே வந்து விழுந்து விடும் என்று முழுமையாக நம்பினாள். உடல் முழுக்க இருந்த சக்தியை... உணர்வாக்கி அழுந்த அழுந்த வெளியே தள்ளினாள்.

மேலும்

நிலவு சிரிக்குது வானில்
நீ சிரிக்கிறாய் பூமியில்
கனவு விரியுது இரவில்
கவிதை பிறக்குது காலையில் !

----கவின் சாரலன்

மேலும்

நித்தம்
உன் நினைவுகளை
சுமந்ததால்

இன்று என்மனம்
அலைகிறது
தெரு நாயாய்,

பார்த்துப்பார்த்து
ரசித்த
என் வாழ்க்கை
இன்று பாலாய்
போனதேனோ,

பால் வடியும்
இந்த பூமுகத்தில்
திராவகத்தை
தெளித்ததேனோ?

என்னை பேசிபேசி
கொன்றவள்
இன்று பேசாமல்
புதைத்ததேனோ?

நடமாட உயிர் இருக்கு
வெறும் ஊண்சுமந்த
உடல் இருக்கு
மனம் மட்டும் போன
மாயம் எங்கே?

காதல் சுகமான
வேதனைகளை தந்து
என் மனதை காவுவாங்கி சென்றதேனோ?

என்ன தான்
நான் செய்ய
என்னவள் இருந்த
நெஞ்ச,

நஞ்சு கொண்டு
நனைத்திடுதே
நாளும் உன்
நினைவுகளை,

என் மனம் அறியாக்
காதல் கொண்டு
இன்னும் அலையாய்

மேலும்

நித்தம்
உன் நினைவுகளை
சுமந்ததால்

இன்று என்மனம்
அலைகிறது
தெரு நாயாய்,

பார்த்துப்பார்த்து
ரசித்த
என் வாழ்க்கை
இன்று பாலாய்
போனதேனோ,

பால் வடியும்
இந்த பூமுகத்தில்
திராவகத்தை
தெளித்ததேனோ?

என்னை பேசிபேசி
கொன்றவள்
இன்று பேசாமல்
புதைத்ததேனோ?

நடமாட உயிர் இருக்கு
வெறும் ஊண்சுமந்த
உடல் இருக்கு
மனம் மட்டும் போன
மாயம் எங்கே?

காதல் சுகமான
வேதனைகளை தந்து
என் மனதை காவுவாங்கி சென்றதேனோ?

என்ன தான்
நான் செய்ய
என்னவள் இருந்த
நெஞ்ச,

நஞ்சு கொண்டு
நனைத்திடுதே
நாளும் உன்
நினைவுகளை,

என் மனம் அறியாக்
காதல் கொண்டு
இன்னும் அலையாய்

மேலும்

புரையோடிய
எங்களின்
விழிகளுக்குதான்
புலப்படவில்லை
என்று நினைத்தேன்,

ஆனால் நன்கு தெரியும்
உங்கள் கண்களுக்குமா புலப்படவில்லை
எங்களின் துயரம்,

தோளில் போட்டு
வளர்த்ததால் தான் எங்களை தோள்பட்டையில்
மிதிக்கிறாயோ,

திருவிழாவில் சுட்டிக்காட்டிய
எனது கரங்களை பற்றி
இந்த பழமையை
பத்திரப்படுத்தி வைக்கிறாயோ ?முதியோரின் கூண்டுக்குள்,

அய்யோ மகனே,
எங்களின் முதுமை
உன்னை முடமாக்கி
விடவேண்டாம்,

உனது குழந்தைகளை
கொஞ்சி விளையாட
குடித்தனம் இல்லாமல்
போனோமோ?

நீ வளர்க்கும் குழந்தை
எங்களின் பாசமடா,

பத்திரப்படித்திவை
எங்களுக்கு கிடைக்காத பாசம்
உன் குழந்தைகளுக்கு

மேலும்

புரையோடிய
எங்களின்
விழிகளுக்குதான்
புலப்படவில்லை
என்று நினைத்தேன்,

ஆனால் நன்கு தெரியும்
உங்கள் கண்களுக்குமா புலப்படவில்லை
எங்களின் துயரம்,

தோளில் போட்டு
வளர்த்ததால் தான் எங்களை தோள்பட்டையில்
மிதிக்கிறாயோ,

திருவிழாவில் சுட்டிக்காட்டிய
எனது கரங்களை பற்றி
இந்த பழமையை
பத்திரப்படுத்தி வைக்கிறாயோ ?முதியோரின் கூண்டுக்குள்,

அய்யோ மகனே,
எங்களின் முதுமை
உன்னை முடமாக்கி
விடவேண்டாம்,

உனது குழந்தைகளை
கொஞ்சி விளையாட
குடித்தனம் இல்லாமல்
போனோமோ?

நீ வளர்க்கும் குழந்தை
எங்களின் பாசமடா,

பத்திரப்படித்திவை
எங்களுக்கு கிடைக்காத பாசம்
உன் குழந்தைகளுக்கு

மேலும்

அட மானிடா! ,
நீ செய்த தவறுக்கு
நாங்கள் பலியாவதா?

வனங்களை நீ அழித்து விட்டு
வானுயர கோபுரம் கட்டி அதில்
மின்னணு சாதனங்களுடன்
மின்னலாய் நீ வசிக்கிறாய் !

நானோ மின்கம்பங்களில்
கூடு கட்டி சுட்டெரிக்கும்
வெயிலில் நான் வாடுகிறேன்,

இந்த பூமியை நீ அவகரித்து கொண்டாய்
இது எங்களுக்கும் சொந்தம்
என்பதை மறந்து விட்டாயோ ?

நாங்கள் வாய் பேச தெரியாத
உயிரினம் என்பதால் நீ கண்டு கொள்ளவில்லை
உன்னை கேட்க இவ்வுலகில் வேறு
யாரும் இல்லை என்ற ஆணவத்தால் ஆடுகிறாய்,

அழிவு எங்களுக்கு மட்டும் அல்ல
இவ்வுலகில் உள்ள அனைத்து ஜீவராசிகளுக்கும் தான்
உன் வசதிக்காக தொலைத்தொடர்பு
கம்பங்கள

மேலும்

அட மானிடா! ,
நீ செய்த தவறுக்கு
நாங்கள் பலியாவதா?

வனங்களை நீ அழித்து விட்டு
வானுயர கோபுரம் கட்டி அதில்
மின்னணு சாதனங்களுடன்
மின்னலாய் நீ வசிக்கிறாய் !

நானோ மின்கம்பங்களில்
கூடு கட்டி சுட்டெரிக்கும்
வெயிலில் நான் வாடுகிறேன்,

இந்த பூமியை நீ அவகரித்து கொண்டாய்
இது எங்களுக்கும் சொந்தம்
என்பதை மறந்து விட்டாயோ ?

நாங்கள் வாய் பேச தெரியாத
உயிரினம் என்பதால் நீ கண்டு கொள்ளவில்லை
உன்னை கேட்க இவ்வுலகில் வேறு
யாரும் இல்லை என்ற ஆணவத்தால் ஆடுகிறாய்,

அழிவு எங்களுக்கு மட்டும் அல்ல
இவ்வுலகில் உள்ள அனைத்து ஜீவராசிகளுக்கும் தான்
உன் வசதிக்காக தொலைத்தொடர்பு
கம்பங்கள

மேலும்

"கலைந்த கனவில் முளைத்த காதல்"

புழுதிகாட்டில் புல்லாக நானும்
சுற்றிவரும் சூறாவளியாக நீயும்
நம்மை,
கருமேகம் கனநேரத்தில்
கண்ணீரால் நனைத்ததேனோ?

முட்டைக்குள் குஞ்சாக நானும்
அடைகாக்கும் கோழியாக நீயும்
எம்மை,
உனக்குள் நான் அவிந்துபோவேனோ
இல்லை அகிலம் காண்பேனோ?

வாடிய செடியாய் நான் நின்ற பொழுது
சொட்டு நீராய் உயிர் தந்தாய்
இன்றோ,
வளர்ந்து பூத்து நிற்கிறேன்
பறித்துத்துக்கொள்ள உனக்கென்ன தயக்கம்?

கண்ணே!
என் தலையனையை கேட்டுப்பார்
எண்ணிலடங்கா இரவுகளில்
உன் நினைவுகளால்
என் விழிநீரில் நனைந்ததை
அது சொல்லும்.

என் தலை பாரத்தை இறக்கிவிட்டேன்
என் இதயத்தின் சுமையை எப்போது
இறக்குவ

மேலும்

"கலைந்த கனவில் முளைத்த காதல்"

புழுதிகாட்டில் புல்லாக நானும்
சுற்றிவரும் சூறாவளியாக நீயும்
நம்மை,
கருமேகம் கனநேரத்தில்
கண்ணீரால் நனைத்ததேனோ?

முட்டைக்குள் குஞ்சாக நானும்
அடைகாக்கும் கோழியாக நீயும்
எம்மை,
உனக்குள் நான் அவிந்துபோவேனோ
இல்லை அகிலம் காண்பேனோ?

வாடிய செடியாய் நான் நின்ற பொழுது
சொட்டு நீராய் உயிர் தந்தாய்
இன்றோ,
வளர்ந்து பூத்து நிற்கிறேன்
பறித்துத்துக்கொள்ள உனக்கென்ன தயக்கம்?

கண்ணே!
என் தலையனையை கேட்டுப்பார்
எண்ணிலடங்கா இரவுகளில்
உன் நினைவுகளால்
என் விழிநீரில் நனைந்ததை
அது சொல்லும்.

என் தலை பாரத்தை இறக்கிவிட்டேன்
என் இதயத்தின் சுமையை எப்போது
இறக்குவ

மேலும்